BERMBERICHTEN | 20. ‘Groenonderhoud moet een soort natuurbeheer worden’

Normaal schrijf ik mijn stukjes zelf. Hooguit laat ik me inspireren door iets wat ik gelezen of gehoord heb, of ik zoek nog even wat na op wikipedia of elders, als ik de klok heb horen luiden maar niet meer precies weet waar de klepel hangt. Maar vandaag neem ik een berichtje vrijwel integraal over uit een nieuwsbrief van Stichting Steenbreek, een Stichting die zich inzet voor minder tegels en asfalt en meer groen in de leefomgeving. Onze gemeente Utrechtse Heuvelrug heeft zich ook aangesloten bij Stichting Steenbreek. Het onderstaande stuk is mij uit het hart gegrepen!

De aanpak waarmee Rini Biemans – van huis uit arts – al 20 jaar lang de leefbaarheid in Rotterdamse wijken verbetert, noemt hij stadsgeneeskunde. Kort gezegd: laat het groenonderhoud in de stad onder begeleiding van een professionele tuinman uitvoeren door ouderen, mensen in een isolement, daklozen, verslaafden, arbeidsongeschikten, mensen met psychische problemen. Deze vrijwilligers hebben er baat bij, evenals de gemeente omdat het veel goedkoper is.

Biemans zijn kernboodschap is dat door zelf te tuinieren en anderen te stimuleren dat ook te doen, niet alleen de cohesie in een wijk wordt vergroot, maar ook het plezier in het leven en in het genieten van de eigen (groene) omgeving toeneemt. Dagelijks onderhoud wordt in zijn optiek getransformeerd tot een investeringsmogelijkheid in leefbaarheid van wijken.

‘We hebben in onze huidige maatschappij te maken met stress, eenzaamheid, weinig bewegen en slecht eten. Als je niet aan brede maatschappelijke preventie doet, kun je eigenlijk net zo goed niets doen.’ Volgens Biemans is het “medicijn” vrij simpel: ‘De mensen hebben elkaar en de natuur nodig om een beetje gezond te zijn. Zo haal je mensen uit een isolatie, ze hebben een extra inkomen – ik betaal de vrijwilligers een tientje per dag – en omdat de meesten al in de schuldsanering zitten is dat welkom. Daarnaast heb je een heel leger buiten werken, als je dat goed aanpakt. Alleen zit bij de gemeenten alles in betonnen bestekken gegoten. Ik werk zo’n 20 uur in de wijk en de rest van de tijd ben ik eigenlijk bezig met organiseren en onderhandelen met de gemeente Rotterdam, ook om mensen te overtuigen dat een simpele oplossing kan werken.’

Rini Biemans vindt het grappig maar ook moeilijk dat hij tijdens de Nationale Groenweek een van de sprekers is. Zijn werk en zijn verhaal gaan tegen de heersende opvattingen over groen, groenbeheer, groenonderhoud en groenbeleid in. Hij spreekt overigens liever van stadsnatuur. ‘Het gaat vaak mis omdat er heel veel “groene Kuifjes” zijn: die willen dit, die willen dat, die hebben geen benul van ecologie en natuur, en geen benul van de volksgezondheid. De stad houd je leefbaar door onderhoud, niet ontwerp. Ze moeten veel meer Moedertje Natuur haar werk laten doen. Wat ik aan de groensector wil melden is dat er een andere houding ten opzichte van groen moet komen. Het groenonderhoud moet beseffen dat het een soort natuurbeheer moet worden in de stad. Je moet stadsnatuur gaan bekijken als een ecologische en sociale samenhang, want in een park zitten insecten, maar ook mensen. Maar dan moet je wel die houding hebben en het geld op een andere manier aanbesteden.’

Oorspronkelijk artikel: https://steenbreek.nl/groenonderhoud-moet-een-soort-natuurbeheer-worden/

Auteur: Hans Bouwman