BERMBERICHTEN | 4. Ontmoeting met een koningin

 

Tussen mijn huis en de supermarkt kom ik langs de Schermerij (Torenzichtlaan, Leersum). Om het gebouw heen is een tuintje aangelegd, met wat heesters en kruiden. Vanmiddag scheen even het zonnetje en zag ik daar ineens deze hommel. Het is waarschijnlijk een jonge koningin van de Aardhommel. Ze heeft haar ouderlijk nest verlaten, gepaard, en gaat straks op zoek naar een holletje in de grond om te overwinteren. Volgend voorjaar zal ze dan haar eigen hommelnest stichten. Nu de temperatuur nog hoog genoeg is, scharrelt ze nog wat lekkere nectar en stuifmeel bij elkaar om aan te sterken en met een kleine vetreserve de winter te kunnen overleven.

Er bloeit niet veel meer, maar deze struik stond nog volop in bloei, en zo te zien is er ook nog genoeg stuifmeel: de hommelkoningin ziet wit van de stuifmeelkorrels! Als ze straks naar een andere bloem vliegt, kan ze die bloem bestuiven met dit stuifmeel. Zo werken bloemen en bestuivers samen: de bloem lokt de hommel met nectar en stuifmeel en de hommel kan haar buikje vol eten. In ruil daarvoor verspreidt de hommel het stuifmeel, terwijl ze vliegt van bloem naar bloem.

De struik is een tuinhibiscus of altheastruik. Geen inheemse soort (hij komt uit Azië, de wetenschappelijke naam is, vertaald, Syrische hibiscus), maar wel een goede bron van nectar en stuifmeel.

Het hommelseizoen is bijna afgelopen, en ook andere insecten zien we minder en minder. Veel insecten die nu nog vliegen gaan dood, ze overleven de winter als ei, larve of pop. Maar bij de wilde bijen (een hommel is een wilde bij) overwintert de koningin in haar eentje ergens onder de grond.

Slaap lekker! En na de winterslaap volgend voorjaar gezond weer op!